Wojtek
Pani Julio, poznanie Pani na Krakowskim Przedmieściu uważam za wspaniałe zrządzenie losu. Nie unikniemy przeznaczenia! Można planować jutro a los i tak z nas zadrwi, i napisze scenariusz po swojemu. Jestem otwarty na świat i ludzi, a szczególnie na bratnie dusze. Intuicja mi podpowiada, że Pani nią jest. Spacer ku Nowemu Światu, podczas którego wywiązał się miły i ciekawy dialog uznałem za wstęp do cennej znajomości.
Jakie są moje inspiracje literackie? Przekonałem się, że pisanie to praca w całkowitej samotności. Meritum stanowi odkrywanie w sobie zdolności do miłości. Wiara w lepsze jutro i jej upowszechnianie jest inspiracją. Dążę do stworzenia szczególnej relacji z osobami, które nie myślą stereotypowo, kierują się własną intuicją odrzucając fałszywe wzory i standardy. I wierzą w urzeczywistnienie marzeń. I te cechy dostrzegłem w Pani. Prezentacja wizji przywrócenia etosu sprawiedliwości, zapewnienia słabszym równych szans i lepszych warunków życia jest moim sprzeciwem wobec status quo. W tekście jak w lustrze relacjonuję szczególne perypetie indywidualnych postaci, by oglądane z różnych perspektyw zyskały walor uniwersalności. To zapis obserwacji lęków, nadziei, przemyśleń i doświadczeń, które nam towarzyszą. Pragnę, by idee, które przedstawiam i wyznaję, stały się bliskie czytelnikowi. Wiem, że reakcje słuchaczy ożywiają słowo pisane. Dyskusja w tematach budzących emocje jest świetną obserwacją życia społecznego – w efekcie kanwą dla „creative writing". Tworzenie, akceptacja, odrzucenie są wyrazem wolności własnego wyboru każdego z nas. Zapraszam Ciebie Julio do otwartego, szczerego dialogu, który, w co wierzę, stanie się źródłem pomysłów na niwie literackiej i w Pani przypadku, także artystycznej.
Wojtek Wilczyński 
